Autor w sposób oryginalny, odmienny niż w naszym kręgu kulturowym, postrzega problematykę cyberbezpieczeństwa, co ewidentnie jest wartością dodaną tej publikacji. To niestandardowe podejście komplementarnie uzupełnia znane nam interpretacje i ujęcia problematyki. Czytelnik zyskuje możliwość porównywania prezentowanych treści z poglądami pozytywnie zweryfikowanymi, upowszechnionymi oraz akceptowanymi w kręgu ekspertów zajmujących się problematyką cyberbezpieczeństwa. Publikacja ta może być znakomitym źródłem informacji dla autorów prac dyplomowych oraz ich opiekunów naukowych. Niezwykle rzadko mamy możliwość czytania w oryginale autora pochodzącego z innego kręgu kulturowego, który w sposób wyrafinowany prowadzi dialog wewnętrzny i wyraża językiem naukowym poglądy na temat cyberbezpieczeństwa. Wartość utylitarna tej pracy przejawia się w logice prowadzonych dociekań oraz oryginalności ujęcia. Z recenzji wydawniczej Prof. UJK dr hab.inż. Jana Zycha

Służby specjalne są lub też pretendują do bycia tym elementem otaczającego nas świata, który znacznie więcej wie o nas niż my o nim. Dynamika nasilania się inwigilacji, jakiej poddawane jest za ich sprawą społeczeństwo, nie ma swego precedensu w dziejach. Casus Edwarda Snowdena i przekazanych przezeń informacji w pełni to potwierdza. Praca Dariusza Laskowskiego daje ogląd ich charakterystyki i struktury w Polsce. Zdecydowanie wyróżnia się na tle beletrystycznych i quazi-naukowych publikacji, które ukazały się na ten temat. Z recenzji prof. WAT dr hab. Piotra Kwiatkiewicza Eskalacja potencjalnych zagrożeń coraz częściej staje się pretekstem do ograniczania swobód i praw obywatelskich. Z dużym zainteresowaniem przyjąć należy pozycję, która omawia funkcjonowanie odpowiedzialnych w Polsce za ten stan rzeczy służb. …. Z opinii prof. WAT dr hab. Bogusława Jagusiaka

Recenzowana monografia jest dziełem wartościowym merytorycznie i poszerzającym wiedzę z zakresu szeroko pojętej historiografii funkcjonowania samorządu terytorialnego w działalności obozu narodowego międzywojennej Polski. Opracowanie stanowi ważny głos w naukowym historycznym dyskursie przedstawionej problematyce. Merytoryczna prezentacja treści powyższej problematyki stanowi również kompendium wiedzy z zakresu funkcjonowania samorządu terytorialnego w określonym czasowo przedziale i konceptualizuje w sposób kompleksowy treści dotyczące metodologii oraz zakresu tych badań. Opracowanie ma zarówno walory poznawcze jak również edukacyjne. dr hab. Bogusław Jagusiak, prof. nadzw. WAT Kierownik Zakładu Bezpieczeństwa Narodowego Badacze dziejów Rzeczpospolitej Polskiej w okresie międzywojennym najczęściej koncentrują swoją aktywność na problematyce życia politycznego lub dziejach Wojska Polskiego, rzadziej zanalizują życie społeczne, ekonomiczne czy tym bardziej problematykę organizacji i działalności samorządu terytorialnego. Monografia autorstwa dr. Izabeli Iwanowicz pt. Samorząd terytorialny w działalności obozu narodowego w Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1918 - 1939, to interesujących, dobrze udokumentowany oraz obiektywny zapis jego dziejów i aktywności w tym okresie obozu narodowego - jednego z głównych nurtów życia politycznego przedwojennej Polski, skierowany do Czytelników, zainteresowanych tą mało znaną i sporadycznie podejmowaną przez historyków problematyką. Prof. dr hab. Wojciech Wlodarkiewicz

Okres niespełna trzech dekad funkcjonowania samorządu w Polsce skłania do refleksji dotyczącej jego roli w systemie politycznym naszego kraju, a także zachęca do stawiania pytań odnoszących się do potencjalnych kierunków ewolucji procesów decentralizacyjnych. Postęp w tej materii ma kluczowe znaczenie dla zachowania demokratycznego charakteru państwa, bowiem samorząd, działając na rzecz zorganizowanych korporacyjnie grup obywateli, przyczynia się do podniesienia efektywności = funkcjonowania władzy publicznej. Należy pamiętać, że w ustroju demokratycznym, obok organów administracyjnych rządowych podlegających bezpośrednio władzom centralnym i pozostających w hierarchicznym stosunku do nich, występują także inne struktury, które nie znajdują się w relacjach zależności do władz centralnych i które posiadają większą samodzielność w realizowaniu przekazanych im spraw administracji publicznej. fragment Wstępu

Bogato ilustrowany album przedstawiający historię i ewolucję strojów tradycyjnych na Orawie

Album ilustrowany ukazujący zwyczaje panujące na Orawie

Kształtowanie kultury pokoju, jako wyzwanie współczesności, stanowi jeden z istotnych obszarów namysłu nad bezpieczeństwem, jego podstawami, warunkami utrzymania oraz możliwymi zagrożeniami. Odwołując się do ujęcia bezpieczeństwa w jego najszerszej perspektywie, powiedzieć można, że dotyczy ono całokształtu życia społecznego, ze szczególnym uwzględnieniem kultury jako jego budulca, a zarazem znaczącej składowej. Kultura wtedy, pojmowana jako duchowo-materialne dziedzictwo ludzkości stanowi swoistą, organiczną tkankę, w której zachodzą procesy rozpoznawania, ujawniania i nieustannego tworzenia względnych warunków bezpieczeństwa, bezpiecznej egzystencji zarówno jednostek, grup społecznych jak i całych społeczeństw. Odwołując się do złożoności i dynamiki kreowanej przez człowieka na przestrzeni dziejów rzeczywistości, podkreślić należy, iż istotnym jej przejawem i osiągnięciem jest wypracowanie rozumienia i traktowania pokoju jako szczególnej wartości, celu dążeń pojedynczych ludzi i całych wspólnot ludzkich. Pokój – z perspektywy budowy i utrzymania bezpieczeństwa – okazuje się zatem kategorią nośną kultury jako ludzkiego dziedzictwa. Pokój pojmowany jako cel ludzkich dążeń jest zarazem podstawą i gwarantem utrzymania wolnej od zagrożeń in actu egzystencji. Podkreślić należy, iż namysł nad ideą pokoju obejmuje zakres badań z obszaru irenologii i polemologii, gdzie pierwszy termin – gr. εἰρήνη - pokój – odnosi się bezpośrednio do namysłu nad podstawami, znaczeniem, kształtowaniem i utrzymaniem pokoju, drugi natomiast, poprzez grecki źródłosłów – πóλεμος - wojna – odsyła nas do badań nad przyczynami i źródłami konfliktów i wojen – jako przeciwwagi, a jednocześnie warunku zrozumienia istoty pierwszego. Na wagę i znaczenie pokoju wskazywał Immanuel Kant, formułując znamienną ideę wiecznego pokoju – celu ludzkich dążeń i działań, którego podstawami uczynił: „zasadę wolności wszystkich członków społeczeństwa”, „zasadę zależności wszystkich obywateli od jednego prawodawstwa”, „ideę powszechnej równości”1. Zaskakująco aktualne w tym kontekście zdają się być słowa niemieckiego filozofa: „Teraz, gdy wreszcie wzięło górę poczucie wspólnoty ludów i doszło do tego, że naruszenie prawa w jednym miejscu na ziemi jest przez wszystkich odczuwalnie dostrzegane, idea obywatelstwa świata przestała być fantastycznym i przesadnym rodzajem prawa, natomiast jest niezbędnym uzupełnieniem niepisanego kodeksu zarówno prawa państwowego, jak i prawa narodów do publicznych praw człowieka w ogóle, tym samym więc do wiecznego pokoju, do którego, można sobie tego jedynie życzyć, nieustannie będzie się przybliżać.”

Od Autorów: "Kierowany do Państwa rąk podręcznik to syntetyczne kompendium wiedzy z zakresu problematyki dotyczącej magazynowania i gromadzenia zapasów. Przeznaczony jest dla osób pragnących zdobyć wykształcenie logistyczne w szkołach średnich i pomaturalnych. Stanowi doskonałe źródło podstawowej wiedzy dla powtarzających materiał studentów wyższych szkół zawodowych, pragnących zgłębiać wiadomości związane z procesami logistycznymi na dalszych etapach kształcenia. Wzbogacony ilustracjami, schematami oraz pytaniami kontrolnymi wykład pozostaje wygodnym narzędziem edukacyjnym dla nauczycieli zawodu oraz praktyków prowadzących szkolenia oraz kursy kwalifikacyjne dla adeptów logistyki."

Bezpieczeństwo społeczności lokalnych to zarówno niwelowanie zagrożeń, jak i szacowanie ryzyk ich wystąpienia w bezpośrednim otoczeniu danej społeczności. Niekiedy jest ono postrzegane wyłącznie w kontekście bezpieczeństwa publicznego, ale jest to znaczne zawężenie problemu i nie odpowiada zapotrzebowaniu społecznemu. Powinno być ukierunkowane na zapewnianiu lokalnej społeczności poczucia bezpieczeństwa obejmującego wszystkie jego stadia, tj. przetrwania, zachowania tożsamości i niezależności, poczucia pewności i spokoju oraz prawa posiadania oraz możliwości rozwoju. Zasadniczą formą tego procesu powinno być programowanie działań i ich sukcesywne wdrażanie w sposób satysfakcjonujący odbiorców, czyli znów społeczność lokalną z jednym, ale zasadniczym wyróżnikiem. Bezdyskusyjnie w sferze bezpieczeństwa militarnego i w sytuacji zagrożenia wojennego podmiotem bezpieczeństwa staje się nie społeczność czy społeczeństwo, ale państwo jako organizacja polityczna. Prymatem działań, także w środowisku lokalnym jest w tej sytuacji dążenie do jego przetrwania jako suwerennego bytu politycznego. W pozostałych sferach bezpieczeństwa podmiotem działań na rzecz jego zapewnienia powinien być człowiek i wspólnota ludzka

Energia elektryczna już obecnie traktowana jest jako "paliwo" przyszłości. Nic nie wskazuje, aby w najbliższym czasie cokolwiek miało się zmienić. Rewolucja teleinformatyczna, automatyzacja czy też rozwój nowych technologii są przykładami tych okoliczności, które pozwalają rozpatrywać kwestię nie w kategorii prognozy, lecz realizującego się scenariusza. Ewentualne wątpliwości i pytania sprowadzają się do tego, od kiedy będzie ona jedynym podstawowym nośnikiem energii wykorzystywanym na skalę masową i z czego będzie wytwarzana. Węgiel i materiały rozszczepialne to zgoła odmienne surowce znajdujące swoje wykorzystanie w jej produkcji. Mogą uchodzić za symbol dwóch skrajnie różnych generacji technologicznych i koncepcyjnych podejść do kwestii wytwarzania energii elektrycznej. Wbrew pozorom i wskazanym dyferencjom wiele je także łączy: utożsamiane z elektrowniami zawodowymi, kojarzone z zagrożeniem dla zdrowia etc. Także ich dalsze losy zdają się stać pod znakiem zapytania. Zmierzch epoki węgla można wprawdzie uznać za przesądzony, ale czy przysłowiowa kropka nad "i" została już postawiona, tego nie wiemy. Wiele tez wątpliwości nagromadziło się wokół zastosowania paliw jądrowych. Stąd też zestawienie zagadnień poświęconych obu energetykom w jednej monografii zbiorowej uważam za poznawczo niezwykle interesujący projekt... - Z recenzji prof. WAT dr. hab. Piotra Kwiatkiewicza

Zależność naszej cywilizacji od zaopatrzenia w energię jest całkowita. Żaden z jej elementów nie może bez niej istnieć. Doszliśmy do momentu, w którym szeroko pojęty standard tych dostaw determinuje jakość życia mieszkańców naszej planety. Jest czynnikiem decydującym o poziomie rozwoju technologicznego, gospodarczego, kulturowego, a nawet o stanie relacji międzyludzkich. Stała się dobrem egzystencjalnym, czyli takim, bez którego nie jesteśmy w stanie się rozwijać, a to, co stworzyliśmy, przetrwać, stąd też dbałość o zapewnienie trwałego i pewnego dostępu do niej. Dotąd nasze zabiegi koncentrowały się na zabezpieczeniu dostępu do paliw kopalnych, a wysiłki ukierunkowano na to, by koszt ekonomiczny zaspokojenia naszych potrzeb był w tym przypadku możliwie najniższy. W rezultacie rośnie konsumpcja, a wraz z nią podaż. Dynamika tego procesu niesie za sobą szereg wątpliwości związanych z celowością tej drogi rozwoju. Coraz częściej pojawiają się sugestie o jej zbliżaniu się do końca. Nakładają się na to problemy związane z zatruciem środowiska naturalnego i zmianami klimatycznymi. Nie można ich ignorować. Nawet jeśli marginalizujemy antropogeniczny wymiar ostatniego z wymienionych aspektów, to absurdem byłoby negowanie pierwszego. Jakość powietrza, którym oddychamy, czy wód, które wykorzystujemy w życiu codziennym, musi budzić niepokój. Dezaprobata wobec dalszej degradacji otaczającego nas ekosystemu jest zjawiskiem powszechnym. Troska, pragnienie chronienia go i niewyrządzania w nim świadomie szkód z wolna stają się standardem także w Polsce. Dbałość ta w przeważającej mierze sprowadza się jednak do tych aspektów, które są dostrzegalne przez nasze zmysły. Przeszkadzają nam rzeczy i zdarzenia, które zaburzają harmonię, jaką skłonni jesteśmy dostrzec w środowisku przyrodniczym. Razi nas zatem niepożądany zapach, który w danym miejscu nie powinien występować. Hałas wywołuje dyskomfort, a porozrzucane śmieci czy kłęby dymu spowijające ulice godzą w nasze dobre samopoczucie. Niechęć i odrazę odczuwamy, dotykając lepkich osadów będących konsekwencją złego spalania produktów naftowych. Nie każdy przejaw szkodliwej dla natury aktywności człowieka rejestrowany jest przez zmysły. Co z tym, czego nie możemy dostrzec, poczuć, usłyszeć czy dotknąć? Elementy, których nie doświadczamy bezpośrednio, nader często skłonni jesteśmy ignorować. Pozostają czynnikami, które nie pociągają za sobą spontanicznej reakcji. Ich oddziaływanie jest bardziej ograniczone. Wbrew nazwie naszego gatunku i wiedzy, jaką udało się nam posiąść, wyobraźnia i poznanie intelektualne problemu nie znajdują swego ujścia w działaniu. Sama świadomość niczego tu nie zmienia. Członkowie organizacji proekologicznych obradują w klimatyzowanych pomieszczeniach, przedstawiciele partii programowo dbających o środowisko naturalne apelują o wyłączanie zbędnego oświetlenia w lokalu, a następnie zamawiają lody, których produkcja i przechowanie pochłaniają dziesiątki razy więcej energii niż wspomniane oświetlenie etc. Przykłady takie można mnożyć w nieskończoność. Konkluzja pojawia się jedna. Nie wydaje się, byśmy byli gotowi ratować naszą planetę kosztem wyrzeczeń związanych z redukcją komfortu życia, jaki dotąd sobie zapewniliśmy, przy okazji ją niszcząc. Zdecydowanej większości z nas mentalnie nie stać na takie poświęcenie i nie podejmie się go dobrowolnie. Przynajmniej jeszcze nie teraz. Prawdopodobnie, kiedyś będziemy do tego skłonni, lecz co z najbliższą przyszłością? Czy możemy czekać bezczynnie? Zachowanie dotychczasowych standardów też nie wydaje się być optymalnym rozwiązaniem. Przyczyni się do dalszej destrukcji naszego otoczenia przyrodniczego z jednej strony, natomiast z drugiej będzie skutkowało szybszym tempem kurczenia się rezerw naturalnych surowców energetycznych. Obawy te towarzyszą nam od lat. Stały się częścią codzienności. Przed półwieczem zasoby ropy naftowej szacowano na 50 lat. Przed ćwierćwieczem było podobnie i przez dekady oceniano je jako wystarczające na taki sam czas. Nihil novi sub sole? Co do tego można mieć poważne wątpliwości. Nawet jeśli przyjmiemy stan ich zasobów geologicznych jako wystarczający na tak długi okres, to i tak problem topnienia zapasów pozostaje i co więcej już teraz wymaga zajęcia się nim. Wskazane wielkości dotyczą bowiem wszystkich istniejących złóż, zarówno tych łatwo-, jak i trudnodostępnych. Z przyczyn czysto ekonomicznych absolutnie nikt nie eksploatuje tych ostatnich, mając dostęp do pierwszych z wymienionych. W rezultacie złoża nienastręczające trudności w wydobyciu ulegną wyczerpaniu tym szybciej im większe będzie zapotrzebowanie na paliwo, którego dostarczają. Sięganie do nowych rezerw w przeważającej mierze oznacza dotarcie do surowca położonego w miejscach, z których wyciągnięcie go na powierzchnię jest bardziej kłopotliwe i trudniejsze. To przekłada się też na jego wyższą cenę. Z pewnością nie wzrośnie ona nagle. Będzie się podnosiła stopniowo w tempie, w jakim napoczynać będziemy złoża dotąd nieeksploatowane. Brak drastycznych zmian będzie czynnikiem neutralizującym odczuwalność zwiększonych kosztów. Jednym z podstawowych ich determinantów okażą się nasze nawyki. Jesteśmy skłonni płacić za paliwa więcej, tj. generować wyższe koszty transportu, ogrzewania, oświetlenia etc., byle tylko nie rozstawać się z dotychczasowym stylem życia. Robimy to, znając zagrożenie wynikające z tej postawy i mając świadomość tymczasowości takiego postępowania. Nie jesteśmy w stanie zapobiec konieczności zmiany przyzwyczajeń, lecz staramy się przesunąć ten moment w czasie tak daleko, jak to możliwe. Pytanie, dlaczego tak bardzo wzbraniamy się przed tym, co i tak uczynić musimy, dotyczy ludzkiej natury. Wyczerpujących odpowiedzi dostarczy nam każdy podręcznik psychologii społecznej. Nie jest to wiedza reglamentowana. Są to te same przyczyny, które leżą np. u źródeł absencji w demokratycznych wyborach, a więc przeniesienie odpowiedzialności na innych i brak wiary we wpływ wysiłku jednostkowego na losy ogółu. Nakłada się na to pula okoliczności właściwych dla prokrastynacji. Leki przed porażką, bezradnością, izolacją etc. Chęć utrzymania dotychczasowego systemu wartości, perfekcjonizm…

W warunkach globalizacji przepływ informacji, również zawierających poufne dane osobowe, staje się poważnym wyzwaniem zarówno dla organów stanowiących, jak i stosujących prawo. Sytuacja ta stanowi też poważne zagrożenie dla praw człowieka. Zarazem stale pojawiają się nowe technologiczne możliwości gromadzenia, przetwarzania i wykorzystywania danych osobowych. W tych okolicznościach próba poddania tych zjawisk obszernej prawniczej refleksji naukowej zasługuje na duże uznanie. Praca składa się z 22 opracowań podzielonych na trzy części tematyczne: aspekty prawne, analizy prawno-porównawcze oraz aspekty technologiczne. (...) Jest ona bardzo wartościowym wkładem w stan wiedzy o problemie ochrony danych osobowych w różnych jego wymiarach. Z recenzji wydawniczej prof. zw. dr. hab. Romana Wieruszowskiego W świetle dominujących opracowań i analiz prawnych ochrony danych osobowych praca ta stanowi oczekiwane i wyjątkowo interesujące uzupełnienie prezentujące interdyscyplinarne ujęcie tematu. (...) Dogłębna analiza i przyjęta perspektywa prezentowanej problematyki stanowią o wartości i aktualności publikacji. Powstała ona na bazie obowiązujących aktów prawnych oraz aktualnej literatury i czasopism. Wnosi nowe wartości do analiz omawianej problematyki, szczególnie w okresie ożywionej dyskusji naukowej i debaty społecznej nad ewolucją ochrony danych osobowych, dostępem do nich, rolą instytucji i służb odpowiedzialnych za nie oraz za ich udostępnianie. Z recenzji wydawniczej dr. hab. inż. Janusza Rybińskiego, prof. WAT

Tytułowy problem recenzowanej monografii – bezpieczeństwo Europy Środkowo-Wschodniej w perspektywie narodowej i międzynarodowej ma obecnie ważne znaczenie zarówno naukowe jak i praktyczne. W świetle dominujących opracowań i analiz recenzowana praca stanowi oczekiwane i interesujące uzupełnienie prezentujące interdyscyplinarne ujęcie tematu. Wzbogaceniem jest spojrzenie na temat przez pryzmat nowych, dynamicznych zjawisk i procesów zachodzących w regionie, jego bezpośrednim sąsiedztwie i działaniach mocarstw, organizacji międzynarodowych. Dominujące jest ujęcie z perspektywy nauk o bezpieczeństwie. Z recenzji prof. dr. hab. Waldemara Kaczmarka Wiesław Śmiałek – doktor nauk humanistycznych, specjalność: bezpieczeństwo narodowe i międzynarodowe. Absolwent akademii wojskowych, studiów podyplomowych i kursów specjalistycznych z zakresu bezpieczeństwa międzynarodowego, m.in. The Naval Justice School – Szkoła Sprawiedliwości Marynarki Wojennej USA; The NATO School – SHAPE – Szkoła Kwatery Głównej Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie – Oberammergau (Niemcy). Adiunkt na Wydziale Bezpieczeństwa, Logistyki i Zarządzania Wojskowej Akademii Technicznej. Doświadczenie naukowo-dydaktyczne: nauczyciel akademicki na Wydziale Strategiczno-Obronnym Akademii Obrony Narodowej Krajowej Szkoły Administracji Publicznej oraz na Uniwersytecie Warszawskim (ISM). Autor i redaktor naukowy ponad stu publikacji polsko- i obcojęzycznych. Promotor ponad dwustu prac magisterskich i licencjackich. Uczestnik ponad 15 programów naukowo-badawczych międzynarodowych (NATO, V4, Austria, Czechy), międzyresortowych, resortowych i uczelnianych. Zainteresowania naukowo-dydaktyczne: bezpieczeństwo międzynarodowe (Europa i Azja), polityka zagraniczna i bezpieczeństwa RP, teoria konfliktów i wojen, siły zbrojne w państwie. Łukasz Kominek – absolwent Wydziału Cybernetyki Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie, członek Stowarzyszenia Euroatlantyckiego SEA, Przewodniczący Zarządu Koła Naukowego Bezpieczeństwa Narodowego Wojskowej Akademii Technicznej oraz Samorządu Doktorantów Wojskowej Akademii Technicznej. Doświadczenie zawodowe zdobywał w licznych instytucjach bezpieczeństwa. Doktorant w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie na Wojskowej Akademii Technicznej. Zainteresowania badawcze koncentrują się przede wszystkim na tematyce bezpieczeństwa azjatyckiego, geopolityki, geostrategii, stosunkach międzynarodowych, wojskowości, szeroko rozumianym bezpieczeństwie i historii. Olivér Balogh – absolwent Wydziału Cybernetyki Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie. Stypendysta Rządu Rzeczpospolitej Polskiej. Doktorant w dyscyplinie nauki

Miesięcznik religijny Słowo papieża Franciszka 3 Chodzić po wyżynach wiary 4 Ołtarz św. Eliasza na krużgankach 5 „Idźcie i głoście” 6 39. Europejskie Spotkanie Młodych 7 Piaskownica 11 Eucharystia w życiu św. Marii Magdaleny de’Pazzi 15 Komentarze biblijne 19 Z życia parafii i klasztoru 21 Kalendarium 24